2015

Caspar en Sjors van Heertum, Caspar Schellekens en Bastiaan Nijen Twilhaar zijn in Rósario als helden ontvangen. Na afloop van de op één na laatste etappe van de Dakar 2015 werden de BAS Dakar-mannen bijna onder de voet gelopen door de enthousiaste menigte. “Ik stond voor het stoplicht te wachten en werd zo ongeveer van mijn motor getrokken,” lachte Sjors van Heertum.

Over een tijdje is het een goed verhaal voor in de kroeg, maar op het moment zelf was het puur overleven voor Caspar van Heertum en Bastiaan Nijen Twilhaar. In het donker moesten zij een bergpas over op 5200 meter, door 20 centimeter sneeuw bij -9. “Het is bijna niet uit te leggen. Ik ben nog nooit zo blij geweest dat ik het bivak zag.”

Caspar van Heertum en Bastiaan Nijen Twilhaar zijn op grote achterstand gefinisht in de tiende etappe van Dakar 2015. Van Heertum had al vroeg in de etappe problemen met de injector van zijn motor. Eimbert Timmermans van het XDakar-team kon hem met onderdelen helpen onderweg, maar door de vertraging kwamen de BAS-mannen pas laat aan bij een lastige bergpas waar eerder op de dag sneeuw was gevallen.

Caspar Schellekens was er even helemaal klaar mee. Na een dag en een halve nacht zwoegen door zoutvlaktes en duinen, met een motor die er steeds mee ophield, kreeg hij 450 kilometer feshfesh, stof, geulen, knippen, stenen en andere rommel voor de kiezen. Hij was niet de enige die er klaar mee was, ook de andere BAS Dakar-rijders vonden de negende etappe helemaal niks.

“Dit zijn dagen die je je in het bejaardenhuis nog herinnert,” sprak Sjors van Heertum aan de finish van de marathonetappe. “Door en door koud en nat, bij 2 graden door de modder, op 4000 meter hoogte. En dan moesten we ook Jan nog achterlaten en missen we Caspar nog.” Die laatste, Caspar Schellekens bereikte rond 1 uur ’s nachts de finish. Het tweedaagse retourtje Bolivia was, kortom, geen feest voor het BAS Dakar-team.

Hoofdschuddend stond Jan van Gerven in het bivak in Iquique; een plaats waar hij helemaal niet hoorde of wilde zijn. Een diepe plas op 230 kilometer in de proef naar Uyuni betekende het eind van de Dakar 2015 voor de motorrijder. “Wéér in de marathonetappe en wéér om iets doms, wat niet had gehoeven. Waar heb ik dit nou weer aan verdiend?” Jan van Gerven was net goed op dreef in deel 1 van de marathonetappe. Hij reed rond de 42ste plaats en reed naar eigen zeggen hartstikke lekker. Door de hevige regen op het parkoers stonden overal plassen. De diepte daarvan was niet in te schatten.